سیستم آشتانگا یوگا توسط "پاتابی جویس" و از سال 1948 ارائه شد. "ک. پاتابی جویس" نزد "کریشناماچاریا" و از سال 1927 به تحصیل پرداخت و پس از آشنایی با سیستم وینیاسا، آشتانگا یوگا را معرفی کرد. آشتانگا یوگا دارای سه جزء کلیدی است: تنفس اوجایی، باندا و دریشتی.
ک. پاتابی جویس(1915-2009)
این متد یوگا شامل ترکیب یک تکنیک تنفسی خاص(تنفس اوجایی)، باندا(قفل هایی که نتیجه به کار بستن آنها، باز کردن جریان انرژی است) و دریشتی(نقطه خیره شدن) با یک سری از آساناهاست، فرآیندی که گرمای درونی شدید و عرق فراوان تولید می کند و باعث سم زدایی از ارگان ها و ماهیچه ها می شود؛ نتیجه آن گردش خون بهتر، بدنی سبک و قوی، و یک ذهن آرام است. اسانس واقعی آشتانگا یوگا زمانی تجربه می شود که به وضعیت تریشتانا برسیم، وضعیتی که در آن سه عنصر اصلی آشتانگایوگا یکی شده اند و حرکت با تنفس اوجایی، باندا و دریشتی، همزمان شده است. اینجاست که موجی قوی از روانی و لطافت از تمرین حاصل می شود که ما را به سمت تمرکز(دارانا) و مدیتیشن(دیانا) هدایت می کند.
آشتانگا یک استایل سخت یوگاست که توالی خاص از حرکات را بدون توقف دنبال می کند و از آنجا که هر حرکت با نفس همراه است شبیه کلاس وینیاسا است. تفاوت بین آشتانگا یوگا و وینیاسا یوگا این است که در آشتانگا همیشه همان حرکات یکسان، در همان ترتیب یکسان انجام می شوند.
این سیستم یوگا بر پایه شش سری آسانای قوی است که سختی آنها از سری اول تا ششم زیاد می شود. هر سری، دنباله ای از وضعیت های متوالی است که هر کس آن را با سرعت خود انجام می دهد.
این سیستم یوگا برای بسیاری از کلاسهای وینیاسا الهام بخش است.
در مورد سایر سبک های یوگا بیشتر بدانیم:
سبک های یوگا