بهاگاواد - گیتا، عصاره تمام دانش و خرد ودایی، یکی از کتب مهم ادبیات فلسفی و روحانی مشهور جهان، و گرامی ترین و مقدس ترین دستور اخلاق و حکمت نزد هندیان است. این اثر نه فقط چکیده تمام مذاهب هند که جوهر مذهب، بدون در نظرگرفتن شرایط زمانی و مکانی است، زیرا شرح عشق و جذبه ای است که انسان را به سوی الوهیت می کشاند؛ خدایی که مقصود نهایی این جذب و انجذاب است، خدایی است که با بندگان خود روابط بسیار نزدیک دارد.
این اثر گفتگویی فلسفی است بین "کریشنا"، شخصیت اعلای خداوند و "آرجونا"، پیرو و دوست صمیمی او. در میدان نبرد کوروکشترا، کریشنا علم ادراک روحانی را به آرجونا می آموزد. طبیعت و سرشت واقعی انسان، جایگاه او در هستی و ارتباطش با خداوند از طریق 700 آیه این متن مقدس آشکار می شود، متنی که فلسفه بدون زمان آن از هزاران سال پیش مورد توجه شرق بوده و در چند صد سال اخیر غربیان را نیز مجذوب خود نموده است.
در این گفتگو، آرجونا، کریشنا را مورد پرسش قرار می دهد و کریشنا از طریق پاسخ هایش علم شناخت خدا و طریقت ادراک روحانی را عرضه می دارد.
بهاگاواد گیتا یا سرود ایزدی که بخشی از دفتر ششم رزمنامه معروف "ماهابهاراتا" را تشکیل می دهد به علت ارزش والا به صورت اثر مستقلی مورد توجه قرار گرفته و مستقل از "ماهابهاراتا" بارها و بارها به اکثر زبانهای زنده دنیا ترجمه و چاپ شده است.
این منظومه، برای اولین بار در سال 1785 به انگلیسی و سپس به زبان های دیگر اروپایی ترجمه شد. اما نخستین ترجمه کامل فارسی که از گیتا به دست آمده است تاریخ ندارد. برخی آن را به داراشکوه و برخی به شیخ ابوالفضل دکنی(شیخ ابوالفضل ابن مبارک فیضی) و دیگران نسبت داده اند.
گفتنی است که اولین برخورد فرهنگ ایرانی با این اثر بسیار پیشتر از شیخ ابوالفضل دکنی (957 ه ق – 1011 ه ق) و همچنین داراشکوه (1024 ه ق – 1069 ه ق) یعنی حدود هزار سال پیش صورت گرفته است. ابوریحان بیرونی (362 ه ق – 440 ه ق) که در لشکرکشیهای سلطان محمود غزنوی به هندوستان همراه و ملازم وی بوده، با دانشمندان و حکیمان این سرزمین آشنا شده و با آموختن زبان سانسکریت به ماهابهاراتا و بهاگاواد گیتا دست یافته است. او در کتاب معروفش، تحقیق ماللهند، که در سال 423 ه ق (1030 میلادی) نگاشته است اشارات زیادی به این اثر دارد. چنین نتیجه گیری می شود که ایرانیان سالها پیش از اروپاییان با باگاواد گیتا آشنا شده و از آن فیض برده اند.
برگرفته از "یادداشت مترجم در ابتدای کتاب"